ÖZLEM SABIRSIZLIĞI

Bir gece,

Yüreğimin kaldırımlarında
Uykuya dalsam öylece.
Sükut etsem bağrımdaki yaraya,
Dur desem, dur, sırası değil şimdi.
Sırası değil özlem sabırsızlığının.

Yakıp geçerken vicdanımı
Yakarken yüreğimin haz bulutlarını
En aza indirgesem sevdamın yangınını
Belki, belki sabreder özlemim
Yankılanırken sessizliğim ,
Ah, acısı derin sessizliğim
Bugünkü karanfil gözlerle bakışın yeter
Biraz da laleler
Kuşatsın bahçemi sessizliğimde
Biraz da gül.
Hep mi özlem kırıntıları,
Bir gölgeyle sükut edecek seni,
Dur desem, dur, sırası değil şimdi
Sırası değil özlem sabırsızlığının.

Can olsun, canan olsun
Sevdamın damarlarında akan,
Bir figan, feryat olsun
Bu hayal gemisinde
Boğazına bir ip dolanmışçasına
Düğümlenir sözcükler sessiz sedasız
Sus der yeter artık,
Bu özlem çok olmaya başladı
Neymiş be bu özlem
Seni sen yapan,
Şairi şair yapan,
Aşkı aşk yapan,
Gönül havuzunda yüzen bu,
Bu özlem de neymiş?

Bakın gece yine sükût ediyor
Bulutlar bir cereyana kapılmış
Almış başını gidiyor
Avuçlarımda biriktirdiğim dualar,
Yön buluyor artık
İnanıyorum, evet artık gelecek
Gelecek sevdamı hapsettiğim yarınlarıma

Evet, geliyor
Gitmemek üzere.
İşte bu yüzden
Dur desem dur, sırası değil şimdi,
Sırası değil özlem sabırsızlığının.

Süheyla DÖNMEZ